مقاومت دما از لوله های روغن کم فشار از نظر انتخاب مواد از طریق فاکتورهای زیر با ثبات حرارتی ارتباط نزدیکی دارد:
ترکیب شیمیایی ماده توانایی آن در مقاومت در برابر تخریب حرارتی را تعیین می کند. به عنوان مثال ، آلیاژهای خاصی به گونه ای طراحی شده اند که دارای ثبات حرارتی بالایی هستند و خواص آنها را در دماهای بالا حفظ می کنند.
نقطه ذوب مواد یک عامل مهم در مقاومت در برابر دمای آن است. مواد با نقاط ذوب بالاتر می توانند بدون ذوب شدن در برابر دمای بالاتر مقاومت کنند.
مواد با ضریب انبساط حرارتی کم برای برنامه هایی که در آن انتظار می رود نوسانات دما باشد ترجیح داده می شوند. این مواد با تغییرات دما به طور قابل توجهی گسترش یا انقباض نمی شوند و خطر نشت یا خرابی مکانیکی را کاهش می دهند.
این ماده باید در دمای بالا در برابر اکسیداسیون مقاومت کند ، که می تواند منجر به خوردگی و کاهش یکپارچگی ساختاری لوله شود.
خزش تمایل یک ماده برای تغییر شکل دائمی تحت استرس در هنگام قرار گرفتن در دمای بالا برای یک دوره طولانی است. موادی با مقاومت در برابر خزش بالا برای برنامه های درجه حرارت بالا مناسب تر هستند.
این ماده باید بدون ایجاد ترک یا اشکال دیگر آسیب ، در برابر چرخه های مکرر گرمایش و سرمایش مقاومت کند.
این ماده باید از نظر شیمیایی با روغن موجود در آن سازگار باشد و اطمینان حاصل شود که با مایع در دماهای بالا واکنش نشان نمی دهد ، که می تواند منجر به آلودگی یا تخریب مواد لوله شود.
این ماده باید خصوصیات مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی خود را در طولانی مدت حفظ کند ، حتی در صورت قرار گرفتن در معرض دمای بالا.
با انتخاب دقیق مواد با این خصوصیات ، تولید کنندگان می توانند اطمینان حاصل کنند که لوله های روغن با فشار کم از مقاومت دما و ثبات حرارتی لازم برای برنامه های مورد نظر خود برخوردار هستند. $ $
